تاثیر تمرینات تعادلی در آب و بی تمرینی بر عملکرد عصبی- عضلانی و تعادل مردان سالمند سالم

Authors

علی عباسی

ali abbasi - dept. of physical education & sport sciences, faculty of hummanities, kazerun branch, islamic azad university, kazerun, iran1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، دانشکده علوم انسانی، گروه تخصصی تربیت بدنی و علوم ورزشی حیدر صادقی

heydar sadeghi dept. of physical education & sport sciences, trabiat moallem university, tehran, iran2- دانشگاه تربیت معلم، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی حسین برنجیان تبریزی

hossein berenjeian tabrizi - dept. of physical education & sport sciences, faculty of hummanities, kazerun branch, islamic azad university, kazerun, iran1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، دانشکده علوم انسانی، گروه تخصصی تربیت بدنی و علوم ورزشی کامبیز باقری

kambiz bagheri dept. of immunology, faculty of medicine, kazerun branch, islamic azad university, kazerun, iran3- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کازرون، دانشکده پزشکی، گروه تخصصی ایمونولوژی علیرضا قاسمیزاد

abstract

سابقه و هدف: با توجه به این که یکی از اصلی ترین عوامل زمین خوردن در بین سالمندان ضعف عمل کرد عصبی-عضلانی و عدم تعادل می باشد، موضوع تعادل و بازتوانی آن مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی در آب و بی تمرینی بر عمل کرد عصبی- عضلانی و تعادل مردان سالمند سالم بود.   مواد و روش ها: 30 مرد سالمند به دو گروه 15 نفره کنترل و تمرینات تعادلی در آب تقسیم شدند. تمرینات تعادلی در آب به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه یک ساعت انجام شد. قبل و پس از انجام تمرینات تعادلی در آب و بعد از چهار، شش و هشت هفته بی تمرینی آزمون های berg balance scale ، timed up & go و 5-chair stand به عمل آمد.   یافته ها: نتایج نشان دادند عمل کرد عصبی-عضلانی و تعادل آزمودنی ها در گروه تمرینات تعادلی در آب به طور معنی داری بهبود یافت (05/0 p< ). هم چنین در این گروه بین پس آزمون و چهار، شش و هشت هفته بی تمرینی اختلاف معنی داری در این پارامترها مشاهده نشد (05/0 p> ). نتیجه گیری: تمرینات تعادلی در آب می تواند تاثیر معنی داری بر عمل کرد عصبی- عضلانی و تعادل مردان سالمند سالم داشته باشد و احتمال افتادن و به زمین خوردن آن ها را کاهش دهد. ضمن این که اثرات این تمرینات پس از دوره های بی تمرینی ماندگار هستند. از این رو، تمرینات تعادلی در آب به عنوان یک تمرین عصبی- عضلانی و تعادلی موثر برای مردان سالمند سالم توصیه می شود

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر تمرینات تعادلی در آب و بی‌ تمرینی بر عملکرد عصبی- عضلانی و تعادل مردان سالمند سالم

  سابقه و هدف: با توجه به این که یکی از اصلی‌ترین عوامل زمین خوردن در بین سالمندان ضعف عمل‌کرد عصبی-عضلانی و عدم تعادل می‌باشد، موضوع تعادل و بازتوانی آن مورد توجه محققان قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی در آب و بی‌تمرینی بر عمل‌کرد عصبی- عضلانی و تعادل مردان سالمند سالم بود.   مواد و روش ‌ ها: 30 مرد سالمند به دو گروه 15 نفره کنترل و تمرینات تعادلی در آب تقسی...

full text

تأثیر تمرینات ویبریشن تمام بدن و دوره های بی تمرینی بر عملکرد عصبی عضلانی مردان سالمند

اهداف: هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمر ینات ویبریشن تمام بدن و دوره بی تمرینی بر عملکرد عصبی عضلانی مردان سالمند سالم بود. مواد و روش ها: 30 مرد سالمند (9/6±70) دردو گروه 15 نفره تمرینات ویبریشن تمام بدن و گروه کنترل قرار گرفتند. قبل و پس از انجام هشت هفته تمرینات و بعد از چهار، شش و هشت هفته بی تمرینی آزمون های 5- به عمل آمد که آزمون هایی برای ارزیابی عملکرد عصبی -عضلانی در ا...

full text

تأثیر تمرین تعادلی در آب، ویبریشن کل بدن و بی تمرینی بر عملکرد عصبی- عضلانی، تعادل و احتمال به زمین افتادن زنان سالمند

مقدمه: اختلال در تعادل از عوامل اثرگذار در افزایش خطر افتادن است که بهبود آن می تواند موجب کاهش خطر افتادن گردد. لذا هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه اثر شش هفته تمرین تعادلی در آب و ویبریشن تمام بدن و ترکیبی و بی تمرینی متعاقب تمرینات بر عملکرد عصبی- عضلانی، تعادل و احتمال به زمین افتادن زنان سالمند بود. مواد و روش ها: 48 نفر از سالمندان در 4 گروه تمرینات تعادلی در آب(13 نفر)، تمرینات ویبریشن ت...

full text

تأثیر تمرینات ویبریشن تمام بدن و دوره‌های بی‌تمرینی بر عملکرد عصبی عضلانی مردان سالمند

Objectives: This study aimed to evaluatethe the effect of eight weeks whole body vibration training (WBVT) and detraining periods on neuromuscular performance male healthy older people. Methods & Materials: Thirty male subjects (70&plusmn;9.6 years old) were randomly allocated into two groups of WBVT and control (n=15 per group). Timed Up & Go and 5-Chair stand tests, as indicators of neurom...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
کومش

جلد ۱۳، شماره ۳، صفحات ۳۴۵-۳۵۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023